Eén van de snelst stijgende welvaartsziektes wereldwijd is Diabetes type 2. Dit is een verstoring in de koolhydraatstofwisseling door een verkeerde of geblokkeerde opname in onze lichaamscellen.
We leven in een maatschappij waar overconsumptie niet meer te vermijden is. We kunnen als we willen de hele dag eten. Ons lichaam moet tijdens al die eetmomenten behoorlijk aan het werk om alle voedingsstoffen naar plaats van bestemming te krijgen. In dit geval is onze alvleesklier het meest aan de beurt. De alvleesklier produceert het insulinehormoon om bloedsuiker te verlagen en alle koolhydraten naar onze lichaamscellen te brengen. Ook produceert de alvleesklier het glucagonhormoon; dit hormoon brengt juist de bloedsuiker weer omhoog als het te laag is.
Door al dat werk van overconsumptie over de jaren in combinatie met verkeerde voedings- en bewegingskeuzes kunnen metaforisch gezegd de voorraden uitgeput raken en systemen verstoord raken. Hierdoor kan het zijn dat de alvleesklier de hormonen niet meer of minder kan aanmaken, met als gevolg dat stapsgewijs de bloedsuiker stijgt.
Ook kunnen veel van onze cellen zich gaan afsluiten tegen het constant slechte voedingsmilieu dat hen omringt; resistentie noemen we dit. De vetcellen slaan suikers voornamelijk op als vet zodat de bloedsuikerspiegel toch nog in balans kan worden gehouden, maar ook dit wordt minder naarmate de tijd vordert. Een te hoge bloedsuikerspiegel is giftig voor ons lichaam omdat deze de samenstelling van ons bloed negatief beïnvloedt waardoor kans op chronische aandoeningen groter wordt. Logische gevolgen van Diabetes type 2 zijn overgewicht, nierfalen, hart- en vaatziekten, en chronische vermoeidheid.
Door alle leefstijlfactoren aan te pakken kunnen we weer zorgen dat het lichaam weer voedingsstoffen kan absorberen en onze alvleesklier zich weer kan herstellen!